Opieka sprawowana nad osobami zmagającymi się z chorobą nowotworową zawsze jest dużym wyzwaniem, nie da się jednak ukryć, że terminalny okres choroby jest szczególnie dużym wyzwaniem nie tylko dla pacjenta, ale i dla jego najbliższych. Najpoważniejszym wyzwaniem wydaje się w tym okresie zespół wyniszczenia nowotworowego, na który składa się między innymi postępujący katabolizm i niedożywienie. Wiąże się to zresztą nie tylko z utratą sił fizycznych, ale również z postępującą utratą motywacji do zmagania się z chorobą i jej konsekwencjami. Wyzwaniem dla opiekunów jest nie tylko to, że chory zwykle nie jest w stanie zaspokoić samodzielnie nawet podstawowych potrzeb. Nie mniej problematyczna jest duża ilość wolnego czasu, której pacjent nie jest w stanie wykorzystać w sposób efektywny. Poza typową pomocą farmakologiczną oraz pomocą w wykonywaniu codziennych czynności, dużą rolę odgrywa pomoc psychologiczna. W zaawansowanej fazie choroby nowotworowej pojawiają się też dolegliwości bólowe. Te utrudniają funkcjonowanie nie tylko samemu pacjentowi, ale również jego najbliższym, stanowią przy tym wyzwanie dla lekarzy, którym często brakuje skutecznych sposobów na poradzenie sobie z bólem. Problem dotyczy od siedemdziesięciu do nawet dziewięćdziesięciu procent chorych.