W przypadku zdecydowanej większości nowotworów, podstawowym leczeniem jest zawsze radykalne leczenie chirurgiczne. Nie można jednak zapominać o tym, że samo w sobie nigdy nie jest ono na tyle skuteczne, aby nie wymagało dodatkowych działań ze strony lekarza. Działania te definiowane są jako leczenie uzupełniające. Celem leczenia uzupełniającego pozostaje wyeliminowanie tych komórek nowotworowych, które nie są widoczne, a więc i tych, w przypadku których nie ma możliwości oceny realnego stanu ich zagrożenia. Decyzja o wyborze terapii uzależniona jest przede wszystkim od tego, w jakim stanie znajduje się chory, duże znaczenie ma jednak i to, jaka jest wielkość guza i jakie inne czynniki pozwalają na przewidywanie tempa i charakteru zmian chorobowych. Najczęściej stosowaną formą leczenia uzupełniającego jest chemioterapia zakładająca podawanie dożylnie leków cytotoksycznych. Siła leków i częstotliwość zabiegów jest dopasowywana do potrzeb pacjenta. Podczas chemioterapii zaleca się prowadzenie życia zbliżonego do tego, jakie było charakterystyczne dla chorego przed wystąpieniem nowotworu. Jednocześnie zaleca się uwzględnianie aktualnego stanu zdrowia i samopoczucia przy planowaniu codziennej aktywności.